MIJN OEKRAINSE VRIENDIN EN PLAN B

Ik kwam vanochtend heel toevallig mijn overbuurvrouw tegen. Een schat van een vrouw met een bijzonder zoontje van 11 jaar. Hij is zo hartelijk. Hij vraagt altijd hoe het met mij en Missy gaat.

Het regende, de buurvrouw was op de fiets en stopte. Ze vroeg: ‘Wanneer ga je met vakantie?’. Volgende week, zei ik.

Ze vertelde dat ze een Oekraïense vriendin te logeren had. Een jonge vrouw die ze een paar weken geleden ontmoet had in het plaatselijke café. Waar ze haar verjaardag vierde. De Oekraïense serveerde. Mijn buurjongen zei tegen haar: ‘Jouw ogen lijken wel oceanen.’ De buurvrouw nodigde haar uit bij het verjaardags gezelschap. 

De Oekraïense was, zoals zovelen, hals over kop gevlucht afgelopen maart omdat het te gevaarlijk werd waar ze woont. Ze moest haar moeder en hond achterlaten. Ze had geen tijd om afscheid te nemen.

En nu bevindt ze zich ineens in een vreemd land.

Ik vond het al zo’n zonde dat mijn huis leeg zou staan terwijl er zoveel woningzoekenden zijn. Dus toen de buurvrouw vroeg of de Oekraïense tijdens mijn afwezigheid op mijn woning mocht zei ik uiteraard Ja.

Ik heb haar net ontmoet. Een schat van een meid. Heel mooi en heel bescheiden. Ze verdient nu haar geld als serveerster maar ze is van beroep zangeres! Zangeres. Missy vond haar natuurlijk geweldig. En bij haar sprongen de tranen in de ogen toen ze het over haar hond had.

Perfect toch. Ik kan haar een veilig huisje bieden. En misschien dat we via via een woning en werk voor haar kunnen vinden. Of een optreden. Ik ga gelijk op de MeetUp site kijken. Daar zitten ook professionele musici op. Misschien zoekt er iemand een zangeres.

Ik liet haar mijn huisje zien en zei: ‘Ik zet de thermostaat altijd op 18 graden.’ Dat vond ze warm genoeg. Echt een hele lieve meid. De buurvrouw heeft haar al hier thuis laten voelen. En ik heb ook gezegd: ‘Als ik weg ben, is dit jouw huis.’

PLAN B

Ik had mijn Oekraïense vriendin op bezoek om de laatste details door te nemen. Ze zei: ‘Toen ik dat schilderij zag, wist ik dat het goed zat.’ Ze doelde op een heel oud werk van Hans waarop een dikke laag nicotine en teer zit.

‘Kijk’, zei ze, ‘dit heb ik twee weken geleden geschilderd.’ Ze liet me een plaatje op haar telefoon zien. Het leek wel exact hetzelfde schilderij minus de molen. Een zelfde soort landschap. Zelfs de details klopten.

Ik zei: ‘Weet je hoe dat heet. Synchroniciteit. Het is toeval maar toch weer niet. Een klein wondertje.’

Ze vertelde dat ze de afgelopen weken nogal had lopen tobben. ‘Hoe moet het nu verder met mijn leven?. Toen leerde ik jouw buurvrouw kennen die zei: ‘Ik heb misschien wel een oplossing voor je. Mijn buurvrouw gaat met vakantie. En toen kwam ze jou tegen.’

Ik zei: ‘Ik liep ook heel zwaarmoedig rond. Buurvrouw dood aan kanker. Mijn goede vriend Henk drie operaties. Kanker. Mijn andere buurvrouw, eigenlijk sinds afgelopen kerst een goede vriendin, moest onderzocht worden. En de dokters gaan van het ergste uit. Tenslotte kwam ik de buurvrouw van hiernaast tegen. Die zei: mijn jongste broer is afgelopen nacht overleden. Ik kreeg een soort paniekaanval. Doodsangst. En toen kwam jij. Oorspronkelijk zou ik pas 30 december vertrekken maar ik trok het niet meer. Ik heb de reis ruim een maand naar voren geschoven. Perfect.’

Ze zei: ‘Ik zou eigenlijk naar Polen gaan. Nederland was plan B. Toen ik hier kwam zag ik overal B’s.’

Ik vertelde dat het nummer 7 mij altijd een veilig gevoel geeft. Ik woon op 28. Dat is deelbaar door zeven. Ik ben op 27 januari geboren. 27+1= 28.

Zij zei: ‘En ik ben in de 7e maand geboren.’

Ze zingt niet alleen maar schrijft en tekent ook. Ik heb haar een doos hele goede krijtjes gegeven en een schetsboek.

Ik zei: ‘Ik hoop dat je hier vrijheid voelt. Je hoeft eindelijk met niemand rekening te houden. Je mag helemaal zelf beslissen wat je doet. En als ik terug ben zien we wel weer verder. Zolang je maar connecties hebt, die ook weer connecties hebben. Muzikanten die een zangeres zoeken. Of ander werk, beter betaald. Er wordt overal personeel gevraagd.  Een eigen appartementje. Je kent in ieder geval de juiste mensen. Dat moet lukken. Eerst maar genieten van je vrijheid.’